سلام خدا..!

می دونم همه ثانیه ها و دقایق این ماه با برکت هستند اما سحر های این ماه لطف دیگری دارند.حس خیلی غریبی داره..توی این ماه احساس می کنم که خیلی به من قریبی...راز و نیاز کردن با تو در دل شب..می دونم..اینقدر تو زندگی دنیا و کار و کلاس و دانشگاه غرق شدم که خیلی از روزها نماز صبحم قضا میشه..اما یکی از معجزه های این ماه برای من ِ بندۀ ِ تنبلت ، قضا نشدن نماز و سی روز نماز صبح را به موقع خوندنه...خدایا کمکم کن توی یازده ماه بقیه سال هم نه برای سحری خوردن، که به اشتیاق صحبت کردن با تو و نماز صبح از خواب بیدار شم...کمکم کن رویای بندگی من را خواب از من ندزد....

خیلی دوستت دارم خدا، حتی اگر روم نشه بلند بگم...