من به پای تو دخیلم...
فکر می کنید این فقط ما ایرانی ها هستیم که تا اسم مشهد و امام رضا می شنویم، دلمان هوای مشهد می کند ؟ این متن برای کسانی است که گفتند بله!
محمد، یه جوون ایرانی ساکن غنا، یه کشور آفریقایی، گفت وقتی بچه بوده یه بار با همکلاسیاش اومده مشهد اردو. اون موقع اون 12 سال بیشتر نداشته و از اردو فقط سر و کله زدن با همکلاسیاش یادشه. محمد برام تعریف کرده اون سال از مشهد یه انگشتر نگین فیروزه خریده و همیشه دستشه. حالا که به خاطر شغل پدرش مجبور شدن به کشور دیگری مهاجرت کنن، هر وقت نگاهش به اون انگشتر می افته خاطرات اون سفر براش تداعی میشه و دلش هوای مشهدو می کنه. مخصوصا این روزا....
ژان پیر، جوون 36 ساله فرانسوی بهم گفت اون مسیحی بوده و بعد از تشرفش به اسلام، سفری هم به مشهد داشته و به شکرانه مسلمان شدنش اومده پابوس امام رضا و اسمش رو هم به رضا تغییر داده! رضا گفت خیلی دلم می خواست امسال هم مشهد می بودم اما درگیری شغلی بهم این اجازه رو نداد.
از سامانتا، 26 ساله دانشجوی ادبیات اانگلیسی پرسیدم مفهومی به نام زیارت در دین شما وجود داره یا نه ؟ اصلا توی کشورتون اماکن زیارتی دارید ؟ سامانتا برام توضیح داد مفهوم زیارت سابقه خیلی طولانی در ادبیات داره. تا جایی که یکی از اولین متون نوشته شده در تاریخ زبان انگلیسی یه سفر نامه زیارتی است. جزئیاتش رو برام توضیح داد اما حیف که الان وقتش نیست برای شما هم توضیح بدم.
و رضا و مریم یه زوج ایرانی بودن که برام ماجرای ازدواجشون رو تعریف کردن. اونا گفتن خیلی ها با ازدواجشون مخالف بودن و برای ازدواج با مشکلات زیادی مواجه بودن. اما همه چیز رو اول به خدا بعد به امام رضا سپردن . رضا تعریف کرد بعد از این توکل، همه چیز به طور معجزه آسایی عالی پیش رفته. الان 4 سال از ازدواجشون می گذره و اونا هر سال روز تولد امام رضا، هر طور شده خودشونو به مشهد می رسونن. امسال هم مطابق هر سال به مشهد میرن. البته با یه مسافر کوچولو!
التماس دعای ویژه به دوستان عزیزی که از مشهد در آسمان اندیشه پرواز می کنند.
