در حریم محرم
ایستادی و نشکستی ,برخاستی و ننشستی تا درختان شیوه ی ازادی را از خاک بیاموزند .
یا حسین! فریاد تو اهنگ زندگی است که هر حنجره ای نداند مرگ را تمکین خواهد بود .تو بهانه ی عشقی, بی تو هیچ کس عاشقانه ی حیات و حیات عاشقانه را ادراک نخواهد کرد...
بوی ازادگی می اید, بوی حسین(ع) . بوی صبر می اید, بوی زینب(س) ...
محرم را در حریم صبر و ازادگی بر لحظات زندگی مان نقش ببندیم...

+ نوشته شده در جمعه ۲۷ آذر ۱۳۸۸ ساعت توسط اندیشۀ جوان
|