هفته گذشته مبحث اندیشه ای پیرامون مفهوم " صراط مستقیم " در این وبلاگ آغاز کردیم. ضمن تشکر از همه دوستانی که چون دفعات گذشته ما را در این حرکت تنها نگذاشتند، بحث را در این پست جمع بندی می کنیم:

"صراط" یک مفهوم کلی هست که کلی مسایل جزئی رو تو خودش جا داده!خدا در جواب سوالاتی که ضمن ایات, برای ما پیش میاد باز تو ایاتش جوابمون رو داده.تو سوره مبارکه یس ایه 61 , داریم که : و ان اعبدونی هذا صراط مستقیم! یعنی بندگی من رو بکن,این همون راه مستقیمه!
حالا بندگی خدا رو کردن خودش مقوله ایه.یک ذره دقت کنیم ببینیم در طول روز چقدر در بند و بندگی خداییم و رها از خلق خدا؟همین گهگاه از بندگی خدا خارج شدن و در بند خلق خدا شدن ما رو از صراط مستقیم دور می کنه....

نکته جالب دیگری که در این بحث وجود دارد این است که ما روزی چند بار تکرار می کنیم "اهدنا" و نه "اهد" !یعنی تقاضای توفیق هدایتی که از خدا داریم یه هدایت عمومی و جمعی هست و نه فردی!میگیم: "ما" رو هدایت کن, نه من رو...
مدینه ی فاضله, جامعه ای هست که تمام افراد اون در مسیر هدایت حرکت کنن و خدا به ما یاد میده که باید جمعی در راهش حرکت کنیم ...
جالبه که هر روز همه ی ما واسه همدیگه و برای هدایت همدیگه دعا می کن

در بخشی از خطبۀ غدیر آمده است : «معاشر الناس! انا صراط المستقیم الذی امرکم باتبعه، ثم علی من بعدی، ثم ولدی من صلبه ائمه یهدون بالحق و به یعدلون »

« ای گروه مردمان! منم صراط مستقیم خدا که شما را به پیروی از آن امر فرموده است. پس از من علی است.سپس فرزندانم از نسل او، امامانی که به حق هدایت می کنند، و به یاری حق به عدالت رفتار می کنند.»

همانطور که خواندید، پیامبر (ص) خود را صراط مستقیم و پس از آن امام علی و سایر ائمه را صراط مستقیم معرفی کردند و وظیفه ما در درجه اول به عنوان مسلمان و پس از آن شیعه این است که تلاش کنیم پا جای امامان خود بگذاریم. باشد که امامانمان خود چراغ راهمان باشند...

خدا کند وصف ما، وصف حال فردی نباشد که نشسته بود و دعا میکرد : پروردگارا! راه راست را به سمت ما هدایت بفرما!